Zandduinen in Mui Né en het gezellige Hoi An!

Zo tijd gaat snel, afgelopen dagen hebben we alweer twee plaatsen bezocht, Mui Né en Hoi An. Vrijdag zijn we vertrokken in een slaapbus richting Mui Né.

Mui Né was een klein stadje maar het barst van de resorts en restaurantjes. Ondanks dat leek het nu wel een beetje uitgestorven. We zijn hier dan ook maar 1 nachtje gebleven. De eerst dag gingen we gelijk een zwembad opzoeken en we hebben nog even aan het strand gelegen (waar je ook niemand zag). De zon gaat helaas hier wel vroeg onder (half 6 is het vaak al wel donker). Ze hadden een Mexicaans restaurantje waar we echt heerlijk gegeten hebben 's avonds. Soms heb je gewoon echt even zin in iets anders dan rijst en dit restaurantje was dan wel een hele goede keuze moet ik zeggen! De volgende dag in Mui Né zouden we om half 5 (in de ochtend!) opgehaald worden door een jeep om naar de zandduinen te gaan. Daar zouden we dan ook zonsopkomst kunnen zien. Maar dat ging even mis, om 4.50 was er nog niemand. Dus wij de security (die gewoon op matjes voor de deur liggen te slapen hier) wakker gemaakt om te vragen wat we konden doen. Hij maakte de receptioniste wakker die ook gewoon in het receptiehok sliep. Ze beschuldigde ons dat we te laat klaar hadden gestaan. Maar dat was echt niet waar, we stonden er 10minuten voor die tijd al (ja hier gaat op tijd komen voor mij best wel goed). Later bleken de jeeps gewoon overgeboekt te zijn en moesten we opgepropt in een busje. Ook de zonsopkomst die we zouden zien was al voorbij, daar baalden we dus wel van. De zandduinen waren gelukkig wel mooi, alsof je in een woestijn loopt. We waren lopend de zandduinen ingegaan en we waren een beetje verdwaald toen we terug naar het busje moesten. Gelukkig bleken we niet de enigen. Er kwamen na ons nog vele te late/verdwaalden chinezen aan.
De volgende stop waren waren wat meer rood gekleurde zandduinen, waar ik als een klein kind zelfs nog even van afgegleden ben met een matje. De laatste twee stops waren een vissersmarktje en rotsen met een rode gloed van het zand. We waren door het vroege opstaan niet meer heel erg geboeid. Gelukkig konden we die dag genoeg rust vinden in de slaapbus die we die middag alweer namen richting Hoi An. We namen de bus 's middags om half 2 en met een korte stop van een halfuurtje in Nha Trang tussendoor reden we die nacht door naar Hoi An.

In Hoi An kwamen we de volgende dag om 7uur 's ochtends aan. Een erg lange rit dus, maar moet zeggen goed te doen in een slaapbus! Na wat zoeken voor een hotel kwamen we uiteindelijk bij een heel chill en bovendien goedkoop hotel. We hadden gewoon een regendouche, grote badkamer en hele dikke chille matrassen! Die dag stond sowieso het laten maken van leren tassen op het programma. Dus zo snel mogelijk, op de gratis fietsen van het hotel, de stad in. De eigenaar van het hotel reed voorop want zijn schoonzus maakte deze tassen en hier helpen ze elkaar allemaal dus tuurlijk bracht hij ons hierheen. Uiteindelijk hebben we onze tassen wel bij een ander laten maken, was gewoon goedkoper. Je kunt hier gewoon een plaatje laten zien van een tas die je wil en ze maken het hier, ideaal. Ik liet een klein zwart leren tasje met deels zebraprint maken. Daarna gingen we richting the Central Market en de Old Town. Vooral de 'Old Town' was zo mooi. Knusse straatje, kleine winkeltjes en restaurantje waar overal lampionnetjes hangen. Bovendien was er een deel aan de rivier, met op de rivier veel kleine bootjes. Het mooiste stadje tot nu toe op mijn reis! We kochten een ticket waarmee je 5 van de 22 bezienswaardigheden in dit oude gedeelte kon bekijken (het waren oude huisjes, musea, tempels en het bijwonen van traditionele acts). Heel erg leuk om hier rond te lopen! We zagen een traditionele dansact, bezochten een zijdemaker/winkeltje, een ouderwets ingericht huisje en twee tempeltjes. 's avonds liepen we weer door dit gedeelte, naar de avondmarkt. Fabienne (die Tinka en Meike eerder op reis ontmoet hebben) was ook met ons mee want zij was ook dezelfde dagen in Hoi An. In de rivier dreven allemaal lampionnetjes met kaarsjes, een heel mooi gezicht. Later zijn we in een kroegje beland en zaten op een gegeven moment met een hele groep Nederlanders. Het was een gezellige avond tot plots om half 1 het licht aan ging. Binnen no time was iedereen eruit en was het dicht. Dus toen maar naar het hotel op onze fietsjes.

Maandag stonden de ruïnes van 'My Son' op het programma. Eerst even een ontbijtje bij het hotel. Voor 2 dollar krijg je stokbrood met gebakken ei, thee en heel veel fruit! Fabienne kwam ook bij ons hotel en in een taxi gingen er richting My Son. Eerst nog even pinnen, wat hier echt een ramp is. Je kunt bij veel banken niet pinnen en als het al kan heb je een heel laag maximum opnamebedrag. En met hoge transactiekosten per pintransactie is dat niet heel chill. Na enige tijd zoeken zonder resultaat, dan maar richting My Son. We dachten dat het maar 25 km was maar we hadden ons iets vergist. Het was rond de 40 en de taximeter kwam toch wel erg hoog op een gegeven moment. We stopten om te overleggen of we dit wel wilden. De taxichauffeur belde iemand die van zijn taxibedrijf die wel Engels kon en degene aan de telefoon vertelde ons dat ze wel een deal konden maken met ons. Bizar dat we dat nog konden overleggen terwijl we al onderweg waren. Maar deze deal was gelukkig stukken voordeliger en we reden dus met een iets chiller gevoel door. Het tempelcomplex was mooi maar niet heel groot aangezien het vroeger gebombardeerd is en er niet heel veel meer over is. We betaalden de taxi met ons laatste geld. Daarna even wat lunchen (om 16.00u) en toch maar geld pinnen, in 4fout dan maar, zodat we onze tassen konden ophalen en weer een beetje geld hadden. Het begon heel hard te regenen en die avond ging het niet echt snel over. Dus fietsten we in regenponcho's en met onze schoenen in plastictasjes door de regen.. De tassen waren heel mooi geworden en rest van de avond hebben we eigenlijk alleen beetje rustig aangedaan bij het hotel.

De volgende dag en tevens onze laatste dag in Hoi An gingen we een lokale man opzoeken die ons zijn dorpje zou laten zien en zou vertellen over het leven in Vietnam. We werden met 3 scootertjes opgehaald (Fabienne ging met dit tripje niet mee) en kwamen in een dorpje 13km verderop terecht. De man heette Mr Phong en we werden heel vriendelijk ontvangen. We kregen eerst een geschiedenislesje over de oorlog in Vietnam, het communisme en hij vertelde met passie over zijn familie en de cultuur in Vietnam. Je kon hem niet altijd even goed verstaan maar hij herhaalde gelukkig veel. Hij vertelde o.a. dat het teken wat wij als hakenkruis zien hier bekend staat als teken voor reïncarnatie. Wij hadden het al op grafen hier in het land zien staan en vonden het al een beetje raar. Maar nu begrijp ik dus waarom. Hij liet ons ook een religieuze kalender zien waaraan zij kunnen zien wat een goede en wat een slechte dag is. Die dag was het bijvoorbeeld een goede dag om aan je huis te bouwen maar slechte voor een huwelijk. Heel leuk om over hun cultuur en religie meer te weten te komen! Hij liet ons daarna zijn huis zien en we liepen een rondje in zijn dorpje. We kwamen o.a. langs een opslag/makerij van rijstwijn, een vissershuisjes, hele kleine vrouwtjes (ik leek wel een reus! Zie de foto bij mijn blog, als die het doet..), een marktje, iemand die wierookstokjes maakte, een rijstveldje en als laatste zijn familiegebedshuisje. Daarnaast kwamen we onderweg ook langs een huis waar ze een ritueel aan het houden waren om een overleden iemand te gedenken. Een vrouw keek ons heel eng en raar aan. Mr Phong zei dat zij geloven dat de geest van haar overleden moeder op dat moment in haar zit. De vrouw gaf ons een blaadje en een vrucht (geen idee wat dit precies was) en helemaal slingerend over de stoep liep ze weg, heel vreemd om te zien. Toen we terug kwamen bij het huis van Mr Phong had zijn vrouw heerlijk voor ons gekookt. De hele tafel stond vol met lekkere dingen (garnalen in rijstbladeren, boontjes met vlees, groentesoep met garnalen, de groente morningglory en natuurlijk rijst en sojasaus). Echt lekker (veel) gegeten! Het was echt een leuke ochtend, wat een lieve mensen! Rond 2 uur waren we weer terug in het hotel. Die dag zijn we verder nog naar een souvenirwinkeltje geweest waar alles gemaakt wordt door gehandicapte mensen. Ook hun werkplaats was hier. Ze maakten erg leuke en originele dingetjes.

Ik vond Hoi An qua sfeer echt het leukste stadje tot nu toe. Overal winkeltjes, marktjes en hele vriendelijke mensen. Vandaag gaan we met z'n 4tjes richting Hué. We komen dus al iets noordelijker. Op dit moment ben ik ook bezig met de plannen voor mijn laatste maand alleen (november) (dat wordt wel eens tijd dacht ik zo). Ik hoop dat ik ook nog wat vrijwilligerswerk kan doen. Ik heb het nog niet helemaal rond dus hoop dat ik jullie mijn definitieve plannen in mijn volgende blog kan vertellen!

Tot later!! :)