Laatste daagjes in Ubud en het paradijsje Gili T!

Er zit weer een weekje op dus tijd voor wat leesvoer voor jullie. Het was mijn laatste weekje in Ubud en het laatste weekje bij de kinderen alweer..

Op maandag was ik niet heel lekker te pas (de hitte en de airconditioning is soms niet heel fijn voor hoofd en keel). Maar ben gewoon bij mijn klasje geweest in de ochtend. Vandaag stonden o.a. de dieren weer op het programma. Ze maakten mooie tekeningen van hun favoriete dier :) 's middags gingen Annette en ik naar een kunstenaar waar ik een schilderlesje bij had geboekt. Zijn schilderijen vond ik erg mooi dus leek me leuk om te doen. Het was een hele weg door de rijstvelden om er te komen en uiteindelijk bleek ik de schilderij die ik wilde maken (met een buddha)
niet te kunnen maken (iets met verschillende lagen die moesten drogen). Hij had mij waarschijnlijk niet goed begrepen. Maar ik kocht wel zo'n leuk buddha schilderijtje van hem :) Daarna niet veel boeiends meer, even Ubud in en 's avonds nog even gechilld bij een cafetje om de hoek van ons 'huis'.

Dinsdag was het laatste dagje van Maeva in de kindergarten (met haar zit ik samen op hetzelfde schooltje). Ik dacht dat ze tot woensdag wilde doen maar het werd nog een dagje eerder. Ik vond dit wel heel vroeg dus heb woensdag ook nog wel gedaan. Donderdag en vrijdag heb ik wel geskipt vanwege andere plannen (zoals met dolfijnen zwemmen!!). Goed dat ga ik zo vertellen..
Dinsdag deden we o.a. Bingo met de kinderen (met cijfers en kleurtjes). Geweldig vonden ze dit. Heel erg leuk! Ze kregen dan ook een snoepje bij 'Bingo!', dat heeft vast meegespeeld bij hun enthousiasme. Die middag gingen Annette en ik naar een holy water tempel. We hadden een hele gezellige taxi driver! Die tevens onze gids wilde zijn bij de tempel. Een taxi chauffeur is hier trouwens zo gevonden. De hele dag chillen ze op de hoek van onze straat (soms wel met 20 man). En de hele dag door vragen ze je of je een taxi nodig hebt als je langsloopt.

Bij de tempel hebben we onze benen en armen gewassen in het 'heilige water' (heel helder water van een waterval in de buurt) en gingen daarna richting dé rijstvelden bij Ubud. Dit zijn een van de mooisten hier in de buurt en helemaal groen (iets wat je niet overal ziet), prachtig plaatje! Om 18.00 uur hadden Annette en ik een jogalesje gepland. Het was meditatiejoga. Wat in het begin beetje zweverig overkwam maar achteraf heel chill was. Ik was echt even weg. Had het gevoel even geslapen te hebben, wat misschien ook wel zo was (?) en was erg relaxt toen ik wakker werd. Later die avond gingen we nog wat drinken bij het barretje met de live muziek :)

En toen was het woensdag, mijn laatste dagje bij die schatjes. Dit soort vrijwilligerswerk stelt achteraf eigenlijk niet veel voor. De tijd dat ik er ben geweest is daar te kort voor. Maar doordat er volgende week weer nieuwe vrijwilligers zijn denk ik dat ze zeker wel wat leren. Alleen zien ze helaas zoveel gezichten, echt een goed band opbouwen in zo'n korte tijd is niet echt mogelijk. Maar ondanks dat vond ik het heel leuk om te doen! En bij de meeste activiteiten waren de kinderen ook erg enthousiast dus dat is leuk! Zo had ik vandaag een groot vel papier meegenomen waar een kind op ging liggen. De omtrek van haar tekende ik en ik gaf ze de Engels benamingen van lichaamsdelen. En daarna met z'n allen de tekening inkleuren. Zo schattig, alle kinderen zittend op de grond dezelfde tekening aan het kleuren. Ook het liedje 'head, shoulders, knees and toes' deden we met de hele klas. Was een leuk ochtendje! Ik had wat cadeautjes voor ze, pennen (die Annette uit Nederland had meegenomen), knuffeltjes (die ik vond in mijn kamer hier en die van niemand meer waren) en Meike, je ballonnen heb ik ze gegeven :) Ze waren er heel blij mee! Daarna kreeg ik een dikke knuffel van alle kinderen, heel lief!!

Die middag huurden ik een scootertje. Ik had wel zin om te touren en de omgeving is zo mooi hier. Ik wilde naar twee watervallen in het noorden. Maar helaas de eerste kon ik niet vinden en onderweg naar de tweede begon het zo hard te regenen! Om bij deze watervallen te komen moest ik door de bergen met mijn scooter maar dat duurde zo lang en had het zo koud van de regen. Ik besloot om te draaien en lekker ergens koffie te gaan drinken. Van de organisatie mogen we geen scooter huren hier (niet goed verzekerd en niet zo veilig blabla). Maar het is echt wel te doen en je ziet zoveel meer! Die avond gingen we met een aantal naar de filmavond. 'Eat, pray, love' was de film, die deels in Bali (Ubud) is opgenomen!

Donderdag was de dolfijnendag! Mijn plan was eerst om nog naar Lovina te gaan (om dolfijnen vanaf de boot te spotten) maar toen Maeva me vertelde over het zwemmen met dolfijnen was ik snel om. Het is een iets duurder tripje, maar hé hoe vaak krijg je de kans! We waren allebei zo zenuwachtig! Je gaat eerst met een bootje de zee op en daar zitten de dolfijnen in een soort basins op zee. Met 4 personen hadden we 1 dolfijn waar we mee zwommen. Of nouja 'zwemmen', meer aaien en de trainer liet hem kunstjes doen. Maar het zijn geweldige beesten. Ik maakte tig foto's van het aaien en 'knuffelen' van de dolfijnen. Was een top ochtendje! Eenmaal terug in Ubud ging ik voor een massage (zo cheap hier dus waarom niet). En 's avond was het 'hello-goodbye' diner weer met alle vrijwilligers. Voor mij dus mijn goodbye-diner. Na die tijd heb ik mijn backpack weer klaar gemaakt. Zo chill om even een paar weken een kledingkast te hebben gehad en niet te leven uit een tas. Maargoed ik ga hem weer mee slepen, het is nog maar voor even.. Nadat me tasje was gepakt gingen we nog even wat bij het 'lokale' kroegje hier drinken. Een kroeg die denk ik alleen kan bestaan doordat de vrijwilligersorganisatie hier zit. Trouwens het hele dropje (wat dus dichtbij Ubud ligt) leeft van ons. Het heeft slechts een paar kleine shops gerund door een oud vrouwtje. En de vele taxichauffeurs rijden allemaal voor de organisatie en staan te springen je taxi-chauffeur te zijn tijdens andere tripjes.

En toen was het vrijdag, tijd om te gaan. Ik ga de kindjes, de sfeer in het huis en het dorpje zeker missen. Wat ik trouwens niet ga missen zijn de blaffende/wakende honden en de stinkende wierook overal. Maar het was zeker een leuke tijd! Deze dag ben ik vertrokken naar het eiland Trawangan, de grootste van de 3 Gili eilanden. Ik nam afscheid van de meiden in mijn 'huis' en om 11 uur ging mijn busje richting de haven. Om 13 uur zat ik op de boot, een twee uur durend boottochtje op een boot die geen enkele luxe kende. Wat was dat een warm hok, waar zoveel mogelijk mensen opgepropt worden. Maargoed eenmaal op het eiland was ik dat snel vergeten. Ik keek mijn ogen uit, wat een plaatje: witte stranden en blauwe zee. Ik liep het eiland op en daar zie je alleen maar strandtentjes en shops. Er zijn geen tot nauwelijks verharde wegen hier en het vervoer is hier allemaal met paard en wagen of per fiets. Geen enkel motorisch vervoersmiddel te vinden, zo'n fijn sfeertje! Mijn hotel of hostel (geen idee hoe het te noemen want ik sliep in een kamertje afschermd met alleen een muggennet en mijn 'bed' was een hangmat!). Misschien kun je het meer kamperen noemen.. Vanwege de hangmat had ik ook eerst maar één nachtje geboekt, even kijken hoe chill dat was. Maar achteraf, het was prima! Niet aan te raden voor een langere periode maar voor een paar nachtjes was het oké. Ik vond het wel wat hebben en gelukkig was er ook nog een Fatboy waar ik op kon liggen. Die middag heb ik een beetje over het toeristische deel van het eiland gelopen en genoten van alle nieuwe indrukken. Ik at wat bij een rustig restaurantje waar ik leuke gesprekken had met wat medewerkers. De mensen hier zijn heel erg vriendelijk. Natuurlijk zijn ze ingesteld om aan je te verdienen want het is mega toeristisch hier maar ze zijn ook oprecht in voor een leuk praatje.

De volgende dag begon met een snorkeltour rondom de 3 Gili eilanden. Ik zag hele mooie vissen en koraal en jawel, een mega grote schildpad! Gaaf om te zien hoe zo'n beest door het water zwemt. Op Gili air hadden we een lunch en daarna weer terug. Die middag ben ik een rondje rondom het eiland gelopen, wat een paar uurtjes duurt als je het op een rustig tempo doet, maar wat zeker de moeite waard is. Je loopt langs te dikke villa's en hotels, maar hebt de mooiste uitzichten en loopt langs strandplekjes waar je bijna niemand tegen komt. Het eiland kent twee delen, de toeristische kant en een kant waar het zoveel rustiger is. Ik heb echt genoten van mijn wandelingetje, waarbij ik op sommige plekken alleen maar locals of een paard en wagen tegenkwam. Ook de zonsondergang was aan deze rustige kant heel mooi te zien!

Later die avond ben ik met twee andere meisjes die in dezelfde accommodatie als mij verbleven wat gaan drinken. Een meisje uit Duitsland, een vrouw uit Canada en ook een man uit Denemarken haakte later aan. Allemaal ietsjes ouder dan dat ik ben maar was een gezellig avondje, die eindigde in een reggaebar. Iets wat helemaal past bij het sfeertje op dit eiland.

Gisterochtend nam ik afscheid van de meiden die ik die avond ervoor ontmoet had en die weer verder gingen reizen. En ik ging richting strand. Daar heb ik lekker een dagje genoten van de zon en de zee. Eerst bij het toeristische deel en later die dag ben ik midden door het eiland gelopen naar de andere kant, waar de zon later op de dag is. Het contrast tussen de prachtige stranden en het het midden van het eiland is zo groot! Het staat helemaal vol met palmbomen, je ziet een paar vervallen hutjes staan van de locals die hier wonen en je komt koeien en paarden tegen. Maar het ziet er zo dor en vervallen uit en sommige stukken lijken meer op een vuilnisbelt. Had dit zeker niet verwacht. Vandaag was het zondag en de andere kant van het eiland was nog rustiger dan gister. Heel chill heb ik daar bij een verlaten strandtentjes gezeten en onder anderen een deel van deze blog geschreven.

Toen ik deze week in ging was ik even bang me alleen te gaan voelen. En ja dit weekend was ik veel op mezelf maar voelde me zeker niet alleen. Heb echt genoten van het relaxte sfeertje en gesprekken met de vriendelijk locals en andere reizigers. Dit eiland staat bekend als feesteiland en dat is eigen iets wat ik minimaal heb gedaan. Ik heb meer genoten van de rust die het eiland zeker ook kent. En dat voelde goed moet ik zeggen :)

Vandaag ga ik het eiland verlaten, weer terug naar Bali. Volgende bestemming is Jimbaran. Nog maar een weekje en ik ben weer in Nederland, zo onwerkelijk. Ik zie op tegen de kou en ga de mooie plekjes missen. Maar heb ook zin om jullie allemaal weer te zien. Dus tot snel allemaal!!